Uitfaseren

Uitfaseren is alleen toepasbaar in bossen omdat gebruik wordt gemaakt van de concurrentie door andere boom- en struiksoorten. Versterken van de bosstructuur verkleint de kans op nieuwe vestigingen.

Wanneer onmiddellijke bestrijding niet mogelijk of noodzakelijk is, kan Amerikaanse vogelkers worden beschouwd als onderdeel van het aanwezige soortenpalet. In het bosbeheer kan dan het aandeel vogelkers geleidelijk aan verkleind worden. Op middellange termijn kan vogelkers zo goed als volledig verdwijnen indien het uitfaseren gecombineerd wordt met het verhogen van de veerkracht van het bos (zie methode: verhogen veerkracht van het bos).

Wanneer vogelkers uitgefaseerd wordt, hoeft deze niet meteen volledig te worden verwijderd, maar kan het aandeel van de soort door selectief ingrijpen geleidelijk worden verminderd. Indien tegelijkertijd wordt gewerkt aan een meer gestructureerd bos wordt hervestiging van vogelkers steeds minder.

Uitfaseren begint met het consequent in stand houden van het bosklimaat zodat de hoeveelheid licht op de bosbodem beperkt blijft. Ingrepen in het kronendak ten behoeve van bosverjonging, structuurontwikkeling of houtoogst worden kleinschalig uitgevoerd. De eerste stap in uitfaseren is bostracken, een inventarisatie en selectie in alle kroonlagen van het bos. Dit levert informatie op voor de pleksgewijze bosverjonging en selectie en vrijstellen van toekomstbomen. Na het bostracken wordt het bos gedund ten behoeve van de geselecteerde toekomstbomen en met knippen en breken de gewenste verjonging vrijgesteld van concurrenten, vaak Amerikaanse vogelkers.

Hakhoutsituaties (bosranden, hakhout en houtwallen) zijn bijzonder gevoelig voor dominantie door vogelkers doordat het afzetten steeds weer veel licht beschikbaar maakt en de vogelkers stobben daarna lange groeischeuten maken. Een oplossing hiervoor is de vogelkers afzetten met verhoogde frequentie.

Effectiviteit

Uitfaseren van Amerikaanse vogelkers is gericht op het verkleinen van de populatie door in elke selectiefase andere boom- en struiksoorten te ontzien. Volledige eliminatie is nagenoeg niet haalbaar door niet te voorkomen nieuwe vestigingen. Maar versterken van de bosstructuur verkleint de kans op nieuwe vestigingen. Indien het uitfaseren gecombineerd wordt met het verhogen van de veerkracht van het bos kan de vogelkers vrijwel volledig uit het bos verdreven worden (zie methode verhogen veerkracht bos).

Kosten

Uitfaseren van Amerikaanse vogelkers kost niets wanneer deze methode onderdeel wordt van kleinschalig, natuurvolgend bosbeheer. Wanneer van deze vorm van bosbeheer afgeweken wordt – door grootschalige kap of gebrek aan menging – lopen de kosten op maar blijven altijd ver onder de kosten van bestrijden in het bos.

Voor- en nadelen

Voordelen

  • Geen meerkosten wanneer gecombineerd met kleinschalig natuurvolgend bosbeheer. Duurder naar mate daar van afgeweken wordt. Maar altijd goedkoper dan bestrijden.
  • Vogelkers blijft aan de bosbiodiversiteit bijdragen in de overgang van eentonige dennenbossen naar gemengd bos.

Nadelen/risico's

  • Inherent aan deze benadering is de combinatie met kleinschalig natuurvolgend bosbeheer. Daarvan afwijken verhoogt de inspanning en de kosten.

Samenvatting

Methode Gericht op Effectiviteit
Uitfaseren Amerikaanse vogelkers Beheersen Gericht op verkleinen populatie door in iedere selectiefase andere boom- en struiksoorten te bevorderen. Volledige eliminatie is niet haalbaar door niet te voorkomen nieuwe vestigingen. Maar versterken van de bosstructuur verkleint de kans op nieuwe vestigingen.

Meer informatie